دعا قسمت هشتم ( دعا از دیدگاه روایات 4)

 

پیرامون آیه 186 سوره مبارکه بقره و مساله دعا

 

برگرفته و مستند بر تفسیر المیزان تالیف علامه طباطبائی

 

از حضرت علی روایت شده که فرمودند :

" خدا دعای دلی را که غافل و سرگرم باشد نمی پذیرد. "
در حقیقت در حال غفلت و سرگرمی حقیقت دعا و درخواست تحقق نمی پذیرد .
روایت شده پیامبر اکرم ( ص ) به اباذر فرمود :
" ای اباذر آیا سخنانی به تو بیاموزم که خدا تو را بوسیله آنها سود بخشد ؟ گفتم چرا ، فرمود : خدا را نگه دار تا تو را نگهداری کند ؛ خدا را نگه دار تا او را جلوی خود بیابی ، هنگام رفاه و آسایش با خدا آشنایی بورز تا بوقت سختی و گرفتاری تو را بشناسد ، هرگاه چیزی خواستی از خدا بخواه ؛ هرگاه یاری و کمک جستی از خدا بجوی ؛ همانا قلم تقدیر به هرچه تا روز قیامت خواهد بود ، جریان یافته و اگر همه آفریدگان بکوشند نتوانند نفعی را که خدا برای تو ننوشته به تو برسانند ."
از حضرت امام صادق ( ع ) روایت شده :
" کسی که در دعا پیشی بگیرد ( و قبل از گرفتاری خدا را بخواند ) هنگام نزول بلا هم دعایش مستجاب می شود و گفته می شود این صدای آشنایی است و لذا آن دعا را از آسمان جلوگیری نمی کنند ؛ ولی کسی که تقدم نجوید ( و تنها در موقع گرفتاری دعا کند ) دعایش به اجابت نمی رسد وملائکه می گویند ما این صدا را نمی شناسیم . "