دعا قسمت چهارم (دعا از دیدگاه قرآن کریم)

دعا قسمت چهارم (دعا از دیدگاه قرآن کریم)

 

پیرامون آیه 186 سوره مبارکه بقره و مساله دعا

 

برگرفته و مستند بر تفسیر المیزان تالیف علامه طباطبائی

می بینیم که دعا بسیار پر اهمیت است آیات دیگری نیز این اهمیت را نشان می دهد ؛  از جمله آیه 77 سوره مبارکه فرقان که می فرماید :« بگو پروردگار مرا به شما اعتنایی نیست اگر دعایتان نباشد . » چیزی که از این آیه حس می کنیم این است که دعا کردن و خواستن از خدا همه چیز است برای بنده .
آیه دیگری که این برداشت را قوت می بخشد آیه 60 سوره مبارکه غافراست ، خوب دقت کنید می فرماید : « پروردگارتان گفت : مرا بخوانید تا اجابتتان کنم و کسانی که بزرگی فروشند و از عبادت من سر پیچی کنند بزودی سرافکنده به جهنم در آیند . »

یعنی علاوه بر اینکه مردم را به دعا کردن دعوت می کند و به آنها نوید اجابت می دهد ، دعا را عبادت شمرده و ترک کننده آنرا به جهنم تهدید می نماید و حالا دقت کنید که چون منظور از عبادت در این آیه دعاست و برای ترک آن وعده عذاب داده شده و ( حالا بیشتر دقت کنید ) عذاب ، اختصاصی به ترک یک نوع از انواع عبادت ندارد ، پس بنابراین آیه تمام اقسام عبادت دعا است .
و آیه دیگر آیه 14 سوره مبارکه غافر می فرماید : « خدا را بخوانید در حالی که دین را برای او خالص کرده اید . »
همچنین آیه 56 سوره مبارکه اعراف می فرماید : « و او را از روی بیم و امید بخوانید ، همانا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است . »
و آیه 55 سوره مبارکه اعراف می فرماید :« پروردگارتان را به زاری و نهانی بخوانید ، او تجاوزکاران را دوست ندارد . »

دعا قسمت سوم (شرایط دعا کردن که باید ازطرف انسان رعایت شود )

دعا قسمت سوم (شرایط دعا کردن که باید ازطرف انسان رعایت شود )

پیرامون آیه 186 سوره مبارکه بقره و مساله دعا

برگرفته و مستند بر تفسیر المیزان تالیف علامه طباطبائی

 

در جواب باید گفت که شرایط دعا کردن از طرف انسان رعایت شود و اگر این شرایط نیزتوسط انسان انجام شود آن دعا قطعا مورد اجابت خداوند متعال قرار می گیرد .

ببینید باید دعا کننده خدا را بخواند و دقت کنید خدا را بخواند و صد البته حقیقتا

( بخش مهم ) و همچنین حقیقتا بخواهد و بخواند و فقط با زبان نخواند بلکه دل او نیز

با زبان او همراه باشد .

نکته دیگر اینکه گاهی ما چیزی را از خدا می خواهیم که به آن علم کافی نداریم چه

بسا که اگر به آن مساله علم داشتیم آنرا از خردا نمی خواستیم .

نکته مهم دیگر ( خیلی مهم ) اینکه باید دعا کننده خواست خود را حقیقتا و واقعا فقط

از خدا بخواهد  ( دقت کنید ، خیلی مهم است ) ؛ در این مورد می توان گفت که مثلا

کسی حاجتی را از خدا بخواهد ولی دلش به اسباب عادی یا امور وهمی ( اموری که

فقط گمان نسبت به آن امور دارد ) ، بسته باشد (لطفا خوب دقت کنید ) ؛ دراین

صورت خواستن او حقیقتا از خدا نیست ؛ زیرا خدایی که دعاها را مستجاب می کند ،

کاری را با شرکت اسباب و اوهام انجام نمی دهد ( یعنی خدا در اراده کردن به تمامی

امور از کسی کمک نمی گیرد و در این اراده و خواست وی شریکی ندارد ؛ به عبارتی

اسباب مختلف تاثیری بر اراده او ندارند یلکه در خدمت اجرای اراده او قرار می گیرند و

وسیلهای برای انجام خواست او می شوند ) .

در حقیقت این دسته از دعا کنندگان گرچه با زبان دعای خالص می کنند ولی در

دلشان چنین نیست .

در نوشتار بعدی به اهمیت مساله دعا از دیدگاه آیات مختلف قرآن کریم می پردازیم .

امید به اینکه درمسیر قرآن کریم  قرار بگیریم .

التماس دعا  

دعا قسمت دوم ( بحث مالکیت خدا )

پیرامون آیه 186 سوره مبارکه بقره و مساله دعا

برگرفته و مستند بر تفسیر المیزان تالیف علامه طباطبائی

پس بطور کلی مساله دعا دو بخش دارد اول خواستن توسط بنده و بعد

برآورده کردن توسط خدا. اما ابتدا در مورد اجابت از طرف خدا کمی

صحبت کنیم ؛

اول اینکه خدامند مالک است و این مالکیت با مابکیت دیگران فرق دارد ؛

بدین ترتیب که خدا مالک همه چیز بندگان خود است و بندگان هیچ

استقلالی در هیچ موردی از خود ندارند به عنوان مثال نه تنها مالک خانه

خود نیستند ( بلکه مالک اصلی آن خانه خداست ) بلکه مالک حتی

چشم و گوش و سایر اندامهای خود نیز حتی نیستند ( بلکه مالک

حقیقی آنها نیز خداست ) . و اگر هم ظاهرا در خانه ای زندگی می

کنند و یا از چشم و گوش خود بهره می برند فقط به اذن و با اجازه

خداست و این که همه چیز از خانه تا حواس شما و هر چیز دیگری

متعلق به خداست و حتی استفاده از آن نیز به اجازه خداست و این

همان ملک خداست و یعنی خداوند مالک مطلق است و این بدین معنی

است که هرگونه تصرفی ( تاکید می کنم هر گونه )بدون هیچ مانعی

توسط خدا امکان پذیر است بنابر اینهر دعایی که بنده بکند توانایی

خدامحدود نیست و می تواند آن خواسته را اجابت کند .  

پس می بینیم که برای خدا هیچ قید و محدودیتی و مانعی برای اجابت

دعای بنده وجود ندارد ؛ پس چگونه است که بسیاری از دعاها مستجاب

نمی شود . . .

 در نوبت بعد به این مساله می پردازیم .

Request

Request (first section) :

Around the 186th sign of baqara Chapter( Chapter 2 )  –  ( based on ALMIZAN Exegesis by 'Allamah Tabataba'i exegete) :

186th sign of baqara Chapter say:

“and when my servants ask you concerning me, then surely i am very near; i answer the prayer of the suppliant when he calls on me, so they should answer my call and believe in me that they may walk in the right way” .

The subject of this sign is prayer ( request from god ) . several points about this sign are :

1.     ego in this sign for teller is “ I “ and not “ he “ , and this indicate importance of this sign , it means that god use “ I “ ego to tell us more earnest and friendly .

2.     servants word is used in this sign and not people word ; therefore servants are addressed .

3.     ‘qarib’ word in Arabic means near and too close . and off course this nearness ( between god and servant ) is continual and perpetual .

And now we want to discuss about this sign .

Major concept of this sign is that compliance condition of request is just call and ask and wish ; in other words if servant just request anything , god will give him his wish ( it’s too easy ) . (60th sign of  MOMEN honorable chapter is also express this concept).

but wht request is ? it means that a person(servant) attract attention and regard of god to himself and then he demand from god what he want .

 

دعا 1

دعا قسمت اول

پیرامون آیه 186 سوره مبارکه بقره و مساله دعا

 برگرفته و مستند بر تفسیر المیزان تالیف علامه طباطبائی

 و چون بندگان من ، از تو سراغ مرا مى گيرند ؛ بدانند كه من نزديكم و دعوت دعاكنندگان را اجابت مى كنم البته در صورتى كه مرا بخوانند ؛ پس بايد كه آنان نيز دعوت مرا اجابت نموده و بايد به من ايمان آورند تا شايد رشد يابند .           سوره بقره ، آيه 186

 چند نکته مقدماتی در مورد این آیه :

 1 . اول اینکه ضمیر من به عنوان سخنگو در آن استفاده شده است یعنی خداوند در هنگام سخن

 گفتن از ضمیر من استفاده کرده که نشاندهنده صمیمیت است .

 2 . از کلمه عباد استفاده شده ( یعنی بندگان ) و نه الناس ( مردم ) و بندگان مورد خطاب قرار

 گرفته اند نه مردم .

 3 . قریب یعنی نزدیک و این نزدیکی همیشگی است .

 این آیه بیانگر این مطلب است که شرط استجابت دعا ، فقط دعا کردن است ؛ یعنی کافی است بنده

 ای فقط از خذا بخواهد و اگر خواست خدا دعای او را اجابت می کند ( آیه 60 سوره مبارکه مومن

 هم همین مطلب را بیان می دارد )

 اما دعا چیست ؟ عبارت است از اینکه نظر و توجه طرف خود را ( مخاطب خود را ) به خودش

 جلب کند و آنچه خواستنی است و نیاز دارد را بعد از جلب توجه مخاطب ، از وی درخواست

 نماید.

 ادامه مطلب بزودی . . .